Friday, December 31, 2010
Sa huling araw ng taon
Paalam na sa taong maraming pagsubok at mangilan ngilang tagumpay.
Tagayan natin ang taong lilipas at isang tagay ulit sa taong darating.
Sunday, December 19, 2010
NP - wip/ para kanino ang NP
Isa ako sa mga bumoto kay Noynoy. Kaya lamang, di tulad ng iba, hindi ako masyadong umaasa ng malaking pagbabago.
hindi naman sa wala akong tiwala kay Noynoy, pero iba ang tingin ko sa proseso ng pagbabangon ng bansa. Para sa akin, ang taumbayan talaga ang lumilikha ng pagbabago. hindi nila ito maiaasa lamang na ibibigay sa kanila ng isang tao lang.
hindi dahil ibinoto nila si Noynoy ay maaari na silang maupo na lang at mag antay na lang na ihain na lang sa kanila ang pagbabago na parang umorder sila ng pagkain sa restoran. Kailangan, huwag silang tumigil sa paghahangad at paglalakad na makamtan ito.
Maging ang pagkakahalal nila kay Noynoy ay dapat lang nilang tingnan bilang bahagi ng pagkilos nila na linisin ang pamahalaan. Ngayong nakaluklok na si Noynoy, hindi pa rin dapat tumigil ang mga mamamayan na kumilos at tumulong malinis ang pamahalaan at lipunan.
Gaano man kabusilak ang puso ni Noynoy at gaano man kagusto nyang maglingkod ng maayos, hindi nya kayang gawin ang pagsasa ayos ng pamahalaan ng mag isa.
----------
Ngayong pangulo na si Noynoy, hindi ko maiwasang magbalik tanaw sa panahon ng pamumuno ng kanyang ina na si President Cory.
Noong 1986, si Pangulong Cory ay matagumpay na napatalsik ang brutal at corrupt na rehimeng Marcos. Nagawa nya ito sa mapayapa at matahimik na paraan at ang buong mundo ay humanga dito.
Ang pangyayaring ito ang nagbigay pag asa sa mga Pilipino. PAg asa na matapos mapalayas ang diktador at ang mga sakim nyang galamay, magbabago na ang buhay sa bansa. Sasagana ang pamumuhay at darating ang pag unlad at pag asenso ng buhay para sa lahat. at magagapi ang kahirapan.
Pero mahigit 20 taon mula ng mangyari ito, bakit narito pa rin tayo. Bakit hikahos pa rin ang karamihan sa mga Piliipino at parang walang nag bago.
Ano ang nangyari?
-------
Ang pandarambong o plunder ay isang krimen ng pagsasabwatan. hindi ito magagawa ng isang tao lamang. Kailangan nya ng mga galamay at katulong. Kaya nga sa pagkamit ng katarungan laban sa pandarambong, ang paglilinis dito ay dapat malawak at malalim din.
Ang mamamayan ang dapat mag giit nito at sila na rin dapat ang tumulong kay Noynoy na usigin ang mga salarin, hindi lamang ang ulo kundi maging ng mga pumayag na magpakasangkapan sa mandarambong. Ang nagpupuyos lamang na galit ng mamamayan ang makakagawa nito at hindi si Noynoy.
Wednesday, November 24, 2010
Shiny Happy People
Para sa akin, mas maganda na sa halip na mga lugar sa Pilipinas ang pagtuunan natin ng pansin, ang ialok natin sa mundo ay ang ating likas na pagkamasayahin. Kaya nga naisip ko na ang bagay na bagay na theme song dito ay ang Shiny Happy People ng REM. Siguro naman, kapag gobyerno ang kumausap sa REM ay papayag silang ipagamit ang kanilang kanta.
Wala akong issue na nakikita sa paggamit ng kantang ito sa halip na Original Pilipino Music kasi ang importante naman ay ang mensahe nito.
Nakikinita ko, napakaganda ng visuals na maaaring magawa kaugnay ng kantang ito. Mga pinoy na nakangiti, mga pinoy na nagsasaya, mga pinoy na nagpipiyesta... basta lahat sila ay nagsasaya at nanghahawa ng kanilang kasayahan.
Sa palagay ko, ang pangako ng pagsasaya ay isang malaking panghila sa mga taong naghahanap na takasan ang kalungkutan at kabagutan sa buhay.
Monday, November 22, 2010
Blue Moon
Ang blue moon ay di nangangahulugan na nagkulay asul ang buwan. Ang ibig sabihin yata nito ay ang pagbubuo ng dalawang beses ng buwan sa loob ng isang lunar month.
Wednesday, October 20, 2010
There is now hope in PAGASA
Super typhoon Megi/Juan, a category IV storm just battered our country and we weathered it quite well with a minimal loss of lives. Thanks to the preparation and response of the concerned bodies from the national government to the local whose action no doubt greatly helped to minimize casualties.
Special mention and credit must also be given to our weather bureau-PAGASA- for its now more frequent and constant briefing of the public on the status of the storm as it passed through the northern part of the country.
It seems that since the firing of the head of PAGASA a few months back for failing to correctly track the path of a typhoon that hit Manila and catching people off guard, the PAGASA people now take their jobs more seriously and are on their toes. This is as it should be and no excuses.
The bearable aftermath of this superstorm is a feat that validates the wisdom of firing that former head of our weather bureau.
Now, it seems, there is now hope in PAGASA.
Tuesday, October 12, 2010
Mayor Alfredo Lim's Outburst
I just can not let it pass for during his outburst he said something that might explain why our police and military time and again never fail to fail public expectation.
Mayor Lim was quoted to have said "you can not rely on anybody except policemen and soldiers who are paid to die. No other professional will offer to sacrifice their lives for you..."
As this statement was allowed by the public to go unchallenged, it might be safe to assume that the public believes in this idea - that policemen and soldiers are paid to die for us.
But this is so wrong an idea. Our military and police are not paid to die for us. No one should be paid to die for us.
What our military and police are paid to do is to uphold and defend our law, maintain order, and fight for our national honor even as it is every citizens duty to do so in case they have to. Those who do not understand this are dangerously misguided, especially those who are authorized to bear firearms.
It is this erroneous thinking that can explain why the military and the police may be comfortable being incompetent, corrupt and crooked since they think their proper duty is to die for the public when chance and occasions call.
After every major scandal or fiasco involving the police and military, there is a clamor for better training for them. But unless their fundamental values and thinking are examined and properly oriented, the public can not really expect much to change.
Mayor Lim is known as a nemesis of drug lords, crooks and other low lifes. But since he is wont to use shortcuts, can he really be said to be a defender of the law?
Maybe in his own book. But only his own.
The face that really can...
Monday, October 11, 2010
Gamot o Bisikleta?
Mataas ang cholesterol ko pero hanggat maaari ayaw kong uminom ng maintenance drug sa takot na atay ko naman ang maapektuhan. Kaya naghanap ako ng exercise na susunog sa pesteng cholesterol na ito. Kaya naisip ko magbike.
Magandang exercise at libangan ang pag bike. Marami ka pang mararating at makikilala. Isang lugar na nalaman at napuntahan ko nang magsimula akong mag bike ay ang Bike Trail sa Fort Bonifacio na malapit lapit na rin sa amin. Sa litrato, nakahilera ang mga kasamahan ko habang nagpapahinga sa paanan ng trail.
Memorable ang pagpunta ko dito. Sumemplang ako at sugat sugat ang tuhod ko pero buti na lang, hindi naman ako napuruhan sa pagbagsak ko.
Meron din kaming isang kasamahan na mas malalim pa ang binagsakan. Mabuti na lang sa taniman sya ng gabi bumagsak at hindi talaga sya nasaktan.
Tuesday, September 28, 2010
green packaging
Wednesday, September 22, 2010
Noynoy Prophecies - intro
Dahil sa hangad ng karamihan na malaman agad ang kanilang kinabukasan at kapalaran, may mga taong kinareer na ang panghuhula at ginawa itong hanap buhay. Ang problema, karamihan sa mga manghuhulang ito ay bogus at mga switik na ang tanging kakayanan ay ihiwalay ang mga hangal sa kanilang kwarta. Kung hihiramin natin ang salita ni Pangulong Noynoy, ang ginagamit na paraan ng mga manghuhulang ito ay ang paraang baluktot.
Ngunit kung may baluktot na daan, meron din namang tuwid na paraan upang masabi kung ano ang maaaring mangyari sa hinaharap. Hindi ito gumagamit ng bolang kristal, baraha o kung anu ano pang gimik na parapernalia ng mga abrakadabradista at kung sino sino pang mga bolista-ispiritista.
Sa paraang matuwid, simple lang ang ginagawa ng kung sino man ang nais masabi ang maaaring mangyari sa hinaharap: Kahit sinong tao na nakatapak ang paa sa lupa kayang gawin ito. Hindi na kinakailangan maging propeta pa. Ang paraang ito ay ang masusing pag-aaral sa nakaraan at sa tamang pagbasa sa kung ano ang nagaganap sa kasalukuyan.Sinusuri nilang maigi kung ano ang nangyari na at kung ano ang nagaganap pa lamang. Mula dito, maaari nating maaninag kung ano ang nakalaan para sa atin sa kinabukasan. Posible ito dahil ang nakaraan ay kaugnay ng kasalukuyan na kaugnay ng hinaharap. Yon nga lang, maging ang panghuhula sa paraang ito ay hindi garantisadong magaganap lahat pagkat wala naman talagang makaaangkin sa kung ano ang ihahatid ng kinabukasan.
Batay sa ganitong perspektibo, kung ating pag-aaralan maigi ang naganap sa nakaraan, simula pa noong unang People Power hanggang sa kung ano ang nagaganap ngayon sa maagang administrasyon ng kasalukuyang napakasikat at napakabangong Pangulong Noynoy Aquino, maaari na rin siguro makapagbigay ng ilang hula sa kung ano ang mararating ng pamumuno niya.
Ang mga hula dito ay hindi hinugot sa hangin o binasa mula sa bituka ng bagong katay na manok. Ang mga hula dito ay nabuo batay sa aking sariling obserbasyon at maging karanasan sa pamumuhay sa ating bayan na ngayon ay pinamumunuan ng isang pangulo pinaglagakan ng taumbayan ng kanilang taimtim na pag-asa para sa pagbabago at masaganang pamumuhay.
Si Pangulong Noynoy – anak ng isang martir at isang bayani. Ngayon ay inaasahang maging Darna ng katarungan at kasaganahan. Tawagin natin ang kalipunan ng mga hulang ito sa pamumuno niya bilang The Noynoy Prophecies.
Thursday, September 16, 2010
Father Salvage: kwentong binubuo pa lamang
Si Fr Salvage ay Pari ng kanyang sariling simbahan na itinatag niya matapos makita na hindi na tumutugon sa pangangailangan ng panahon ang mga kasalukuyang simbahan at samahang pangrelihyon. Sa katunayan, ang mga kabuktutan at kabalintunaan na namalas nya sa kanyang dating simbahan ang nagmulat ng kanyang mga mata para kumalas dito.
Sa kanyang bagong buhay, maraming magiging kagilagilalas na karanasan at kwento si Fr. Salvage sa paglilinis nya ng lipunan sa panahon ng Pangulong laging nakanganga.
Abangan....kung kailan ko maisusulat ito.
Epekto ng depression
Ganito talaga siguro ang depression. parang isang makapal na balabal ng kalungkutan na bumabalot sa akin.
pero siguro ok na ako ngayon. nakapasok na ulit ako sa blog na ito at kung anu ano na naman ang mga proyekto ang naiisip ko. Ang iba ay ginagawa ko na, ang iba ay nasa antas pa lang ng pag iisip. Pero ang mahalaga, may naiisip na naman ako.
salamat sa mga kaibigan at sa mga taong malalapit sa akin na sinusubok unawain ang malupit na kalagayan ng isip ko.
Monday, June 7, 2010
Remembering
1. Marcos dictatorship and kleptocracy
2. Land Reform, Hacienda Luisita and Mendiola Massacre
3. The Plunder and Profligacy of the Estrada Government
4. The Fertilizer Fund Scam
5. Hello Garci
6. The Abalos COMELEC
7. The military human rights abuses
8. NBN ZTE deal
9. The GMA-Ampatuan Massacre
10. The Leftist Purges
11. The Peace Bond Racket
12. The Rightist Power Grabs
Punishment is the beginning of reform! Unless we as a people can bring those who abused, looted , murdered our countrymen and dishonored us to jail, we will not have justice that will finally set us on the road to stability, peace and prosperity. Until the time that we as a people become capable of punishing the guilty, our country will remain as the land of a plundered people.
Three Books
1. A C---'s Take
2. J----e Y--- W-- to B----r H----h
3. P--- Y--- W-- T- languages
Thursday, March 11, 2010
Enstakement
Enstakement is the key to make an organization truly democratic by ensuring that all members of an enterprise are engaged or involved in the pursuit of the goals of their organization and most important, that they participate in the benefits that their efforts attain.
Tuesday, January 26, 2010
Hinaing ng Mahihirap
May mga politiko na tuwing halalan lamang naaalala kaming mahihirap na manggagawa.
Para masuyo ang aming boto, pasisiklaban kami ng kanilang karunungan o sisilawin ng salapi at pangangakuan na wawakasan nila ang aming kahirapan.
Kaming taumbayan ang lumilikha ng yaman ng bansa. Paanong may mga politikong makakapagsabi na sila ang magpapaginhawa sa amin?
E kaya lang naman kami naghihirap ay dahil patuloy kaming pinagnanakawan at pinagkakaitan ng pagkakataon. Karaniwan ng mismong mga politiko na yan na halos ipangako na ang lahat pati ang langit maiboto lamang.
Hindi matitigil ang aming kahirapan kung hindi matitigil ang pagnanakaw sa amin at mabuksan sa amin ang mga pagkakataon na karaniwan ay nakalaan sa mga may pera at kapangyarihan.
Ang kailangan namin ay matigil na ang pagnanakaw sa amin at makitang nasa bilangguan ang mga kawatan na nagpasasa sa kabang bayan na aming pinaghirapan.
Ang kailangan namin ay mabigyan ng pagkakataon na higit pang maging produktibong mamamayan at makinabang sa bunga ng aming pinapagpaguran.
Ang kailangan namin ay isang pinuno na may paggalang sa batas at kayang pairalan ang pantay pantay na pagkakapataw nito sa lahat ng mamamayan kasama na siya.
Monday, January 18, 2010
A Chevening Evening
Frankly though, I had always felt a little guilty that the first thing I did after my Chevening Fellowship was to quit my job for which I got the Fellowship in the first place. On our last day in class, our course director even had only very positive and encouraging words for me. If only he knew what was already in my mind then.
But I did not quit my job on a whim. Actually it was my fellowship experience that gave me the courage to act on my conviction. Even before I left for the fellowship, I had been questioning my work and participation in a project that if carried out as it was, I felt will only produce either martyrs or clowns. With the GMA – Ampatuan massacre occuring just almost two years later, I feel vindicated in my decision.
Still I am hoping that one day, I will get a chance to be engaged in genuine peace and democracy building work again in Mindanano, particularly in the ARMM where I can have a chance to put to use whatever knowledge and insights I gained through my Chevening experience.
I hope someday, I can show that British money was not wasted on me.
Having dinner with a queen’s diplomat was memorable enough but our night was made really unforgettable by one of our batchmates who came late. She mistook the ambassador for someone she had met some time before in the embassy and so when she sat beside him, she casually told him, “Hi, long time no see” and then proceeded to pat him on the shoulder. The good ambassador graciously repeated her greeting to her and we were all impressed that they had already established a friendly rapport in the short time since the ambassador came to the country.
But it was only after the ambassador left that our batchmate sounding horrified, very contritely apologized to us for her earlier behavior as she explained to us that the ambassador looked like someone she knew from the embassy. It was not until someone asked a question to the ambassador and began with “Mr. Ambassador” that she realized who she was sittting with. I almost choked on my food when I heard this and we ended the night rolling with laughter.
Sunday, January 3, 2010
Two Grandchildren and what their Grandmas told them
Grandchild 2: I wish Grandma will be President forever!
(from text sender)
Friday, January 1, 2010
Reminder - Key Words
HAPPY NEW YEAR!!!!!
A Firecracker Free New Year
I support this campaign. However, to all those who would like to see this happen, I say that the CAMPAIGN FOR A SAFER, MORE INTELLIGENT AND RESPONSIBLE WELCOME OF THE NEW YEAR should begin today.
Apart from the shock and scare tactic of the Department of Health, I think other more traditional forms of persuasion like endorsements and band wagon effect should be tried.
The folly and harmfulness of firecrackers should also be stressed at all possible occasion especially after every global warming related natural disaster such as strong typhoons and floodings.
And lastly, I think those people who want other people to give up their firecrackers should also present alternatives to these people instead of just asking them to stop. This of course will require imagination and hard work . But I believe this can be done.
The good news is that in some areas in the country, this is already being done e.g. new year barangay picnics, mall sponsored parties etc.
Presidentiable Paputoks
Since 2010 is an election year, maybe it is only expected that some people greet the new year with politikal paputoks. From a text joker:
Question: Alam mo ba yong paputok na HELLO NOYNOY? Pagkalaki laki pero pag nasindihan, supot.
E yong paputok na IKAW BA YAN GIBO? Kahit gaano ang plugging, wala pa ring bumibili.
Other firecrackers: BABALIK SI ERAP (old stock from 1998)
SHOW ME D' MANNY (buy 2 take 1 and if you light it, Alan Peter Cayetano explodes)
JJJAMBY (repackaged Crying Cow)
FLASH GORDON (paputok na walang pumapansin)
JC DE LOSES REYES (sparklers for losers)
EDDIE V (new name for watusi)